پژوهشگر تاریخ اسلام با بیان اینکه «آقازاده» یعنی افرادی که از سوی خدا انتخاب میشوند و تنها شامل انبیا و اولیای الهی هستند، افزود: به عقیده من آقازاده تنها در همین بستر معنای مثبت مییابد. بنیانگذار معجم الفقهی تقدیس افراد غیر معصومین را به عنوان آقازاده مضموم دانسته و اظهار کرد: افرادی که به حاکمان، شاهان و افراد دارای مناصب سیاسی متصل هستند و امروزه از آنها به عنوان آقازاده نام برده میشود، باید طبق قانون از حقوق اجتماعی برخوردار شوند و انتظار بالاتر از این، تقدیس افراد عادی و خلاف دستورات اسلام است. علامه کورانی به بیان جایگاه آقازاده ها در فرهنگ دینی پرداخت و گفت: آقازادهای که با انتخاب خدا به جایگاه امامت میرسد، مورد پذیرش ماست. وی افزود: آقازادگی، حکومت، و مرجعیتِ باوراثت در اندیشه اسلامی مردود است. آنچه برای منسوبین به حکومت، مرجعیت و ... وجود دارد حقوق کلی است که با دیگر افراد جامعه فرقی ندارد نه رسیدن به جایگاه و مقام پدر.
وی آقازادگی جز در جایگاه امامت و نبوت را ساختگی و مغایر با آموزههای دینی دانست و تصریح کرد: اولین جنگ بین آقازادهها از فرزندان آدم شروع شد و این مفهوم ارزشمند را به انحراف کشاند. پسر نوح دیگر فردی بود که گرچه پدرش از انبیای الهی بود اما از مسیر هدایت منحرف شد، بنابراین نمی توان آنها را آقازاده- با آن مفهوم مثبت- نامید. علامه کورانی با اشاره به زمینههای ایجاد انحراف میان آقازادهها گفت: قدرت طلبی، زمینههای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی و دریک کلام زیاده خواهی برخی افراد منسوب موجب انحراف در این گروه شده است.
پژوهشگر تاریخ اسلام و مذاهب اسلامی این نوع از انحراف آقازادهها را بدل حکومتهای شاهانه دانست و افزود: دست یافتن به جایگاه های سیاسی و اقتصادی بدون توانمندی و تنها با تکیه بر جایگاه پدران، سیستم حکومت شاهان است و آنچه برخی افراد در تاریخ انجام داده اند، کپیبرداری از سلسله شاهان و خلفای اموی، عباسی و عثمانی است.
این اندیشمند لبنانی گفت: غیر از ائمه که آقازادههای واقعی هستند، افرادی از سادات دارای حقوقی هستند که در فقه تعیین شده اما بیش از آن دارای حقی نیستند. حقی مثل خمس که برای سادات فقیر تعیین شده تنها برای احترام به ذریه پیامبر است.
وی افزود: احترامی که برای فرزندان نوابغ علمی جهان وجود دارد از همین دست است، اما آنها هم ادعای وراثت نبوغ علمی را ندارند.
علامه کورانی به نگاه منفی که این روزها به پدیده «آقازادهها» در جامعه ایرانی شکل گرفته اشاره کرد و گفت: چرا کسی که یک مسئولیتی دارد باید فرزندانش را از حقوق و جیب مردم برخوردار کند؟ چه تفاوتی بین فرزند او با مردم عادی وجود دارد؟ این نوع رفتار موجب نفرت مردم از مسئولان و رویگردانی از دین می شود. وی با تأکید براینکه آقازاده یعنی ذریه و فرزند اظهار کرد: با این تعریف تنها ذریهای که مورد پذیرش خداوند است، آقازاده نامیده می شود، و غیر از این نباید افرادی را تقدیس نکرد. آقازاده میزان دارد و آن جایگاهی است که خداوند تعیین کرده است.
این نویسنده کتب تاریخی ادامه داد: آنچه امروز برخی به دنبال آن هستند که آقازادهای را به منصبی برسانند در شرع ممنوع است و تأکید می کنم تنها امام معصوم آقازاده است و برای بقیه افراد فقط قانون و عدالت ملاک است نه انتساب به مقامات.
انتهای پیام/
نظر شما